Flögur og kannski dýfu?

Ég sat í rólegheitum inni í herbergi áðan þegar ég heyrði skyndilega hávaða og fannst ég rétt sem snöggvast stödd í Hollywood árið '80.

Þegar ég kom fram í stofu var Danni búinn að stilla upp græjunum!!! og spilaði diskó í botni.

Ég (æpandi gegnum hávaðann): Hvað ertu að spila? Ég þoli ekki diskó.

D (æpandi enn hærra): Hvað meinarðu? Ég hélt þú elskaðir diskó. Sagðirðu það ekki um daginn?

Ég: Lækkaðu!!!!

D: Já, já. Slakaðu á. Vorum við ekki að tala um að við elskuðum hommatónlist? Þetta er hommatónlist.

Ég: Ég sagði vemmilega júróvisjóntónlist og íslenska slagara.

D: Úps. Og svo kemur Palli sonur þinn með Súkkat til að kóróna allt saman.

Ég: Við verðum að skipuleggja upp á nýtt.

D: Já. Verðum við ekki að hætta við að grilla? Það verður grenjandi rigning.

Ég: Jú, en hvað eigum við þá að hafa?

D: Veit ekki. Hvað ertu búin að bjóða mörgum?

Ég: Engum. Eða jú, kannski einum eða tveimur. En þú?

D: Tveimur. Þeir eru báðir uppteknir.

Ég: Bíddu, ætlarðu þá ekki að bjóða einhverjum öðrum?

D: Ég man ekki eftir fleirum. En þú. Ætlar þú ekki að bjóða fleirum?

Ég: Ég man heldur ekki eftir fleirum.

Þögn.

D: Við verðum þá bara fá.

Ég: Hm. Við verðum samt að taka til. Kannski munum við eftir fleirum á morgun.

D: Kannski. En við þurfum ekkert að taka til.

Ég: Hvað með að kaupa eitthvað. Snakk og dýfur?

D: Já. Eða segja fólki að koma með það.

Ég: Þetta stefnir í dj. gott partý.

D: Ekki spurning. Ég er að fara út að borða núna. Þú mátt nota græjurnar eins og þú vilt á meðan.

Ég: Takk.

Og set græjurnar í botn. Finn júróvisjónlög og gamla slagara. Dansa gjörsamlega kreisí. Hvað eins og þurfi eitthvert fólk...

Ég er samt viss um að þetta verður gott partý. Á morgun bjóðum við fullt af fólki.

... og það mun verða veislunni margtí ...